barwą prostą
Encyklopedia PWN
kolorymetria
dział metrologii obejmujący ilościowe lub jakościowe określanie barw, ich cech i różnic;
[łac.-gr.],
urządzenie optyczno-elektroniczne przetwarzające obraz obserwowanej sceny na sygnał elektryczny, tzw. sygnał wizyjny, zakodowany w jednym z systemów telewizyjnych (np. PAL, SECAM, NTSC);
kryształ
ciało w stałym stanie skupienia, o prawidłowej budowie wewnętrznej, ograniczone naturalnymi płaskimi ścianami, tworzącymi wypukły wielościan (krystalograficzne postacie).
[gr. krýstallos],
biała odmiana człowieka, europeidzi,
antropol. jedna z trzech gł. odmian (ras) człowieka, wyodrębnionych 1812 przez G. Cuviera i przyjętych także obecnie przez wszystkie systemy taksonomii człowieka;
nowej generacji kineskop (ekran), zapewniający obraz o wysokiej jakości technicznej, o większym nasyceniu barw, kontrastu i ostrości konturów, mnogości szczegółów.
malarz francuski, jeden z najwybitniejszych artystów przełomu XIX i XX w..